Andrzej Maziec
Magdalena Kuczewska
Andrzej Maziec był obecny – dla mnie przynajmniej – od zawsze. Zawsze chodził, robił zdjęcia, był dyżurnym fotografem wszystkiego, co się w Bydgoszczy działo.
Andrzej Maziec był samozwańczym kronikarzem Bydgoszczy – nikt mu nie zlecał tych zdjęć, nikt go przecież nie posyłał w teren, on sam chodził i robił zdjęcia. Wyobrażam sobie, że po prostu to lubił.
Andrzej Maziec był takim wszędobylskim włóczęgą, flâneurem bydgoskim, kpiarzem wędrownym, błędnym facecjonistą, zgrywusem w ciągłym ruchu. Kpiarz wędrowny – brzmi jak gatunek ptaka i takim pewnie niebieskim ptakiem był Andrzej.
Andrzej Maziec był kompulsywnym portrecistą codzienności – sam się na tę codzienność załapywałem, sam się na tych zdjęciach znajdowałem z córką, kiedy spotykaliśmy się na spacerach.
Andrzej Maziec był. I w tym kontekście ten czas przeszły jest kluczowy.
Redaktor naczelny BIK.
Polonista, dziennikarz, slawista, autor kilku książek (Parada równości, Koniec zabawy w pokolenie) i współautor kilku innych (Tekstylia bis, Kultura niezależna w Polsce 1989-2009).
Michał Tabaczyński
Dominika Kiss-Orska
Monika Grabarek
Marcin Szymczak
